Dragana Grujić (1976) je vanredna profesorka na Katedri za bibliotekarstvo i informatiku Filološkog fakulteta Univerziteta u Beogradu. Od 2016. glavna i odgovorna urednica časopisa za teoriju i praksu bibliotekarstva – Bibliotekar. Članica je redakcije časopisa Knjiženstvo. Članica Odbora Susreta bibliografa u spomen na dr Georgija Mihailovića. Predsednica Komisije za sticanje licence za školskog bibliotekara.
Ivana Dejanović (Beograd, 1993) je doktorantkinja na Filološkom fakultetu Univerziteta u Beogradu. Osnovne studije je završila na Filološkom fakultetu, na Katedri za orijentalistiku, Turski jezik, književnost i kultura. Master studije završila je 2017. godine odbranom master rada na temu Osnovno obrazovanje u Osmanskom carstvu. Dobitnica je stipendije Fonda za mlade talente – Dositeja, za akademsku godinu 2015/16. Filološki fakultet uručio joj je pohvalu za izvanredan uspeh u akademskom obrazovanju. Bavi se proučavanjem srpsko-turskih književnih veza, ženske književnosti i ženske i feminističke periodike u Osmanskom carstvu. Kao stipendistkinja Ministarstva prosvete, nauke i tehnološkog razvoja, angažovana je na Filološkom fakultetu na projektu Knjiženstvo – teorija i istorija ženske književnosti na srpskom jeziku do 1915. godine.
Biljana Dojčinović (1963) je redovna profesorka na Katedri za opštu književnost i teoriju književnosti Filološkog fakulteta Univerziteta u Beogradu. Jedna je od osnivačica Centra za ženske studije u Beogradu kao i Indok centra Asocijacije za žensku inicijativu. Glavna urednica Genera, časopisa za feminističku teoriju, od 2002. do 2008. Od 2009. članica upravnog odbora COST Action IS0901, Women Writers in History: Toward a New Understanding of European Literary Culture (2009–2013). Od 2011. rukovoditeljka istraživačkog projekta Knjiženstvo – teorija i istorija ženske književnosti na srpskom jeziku do 1915. godine . Osnivačica i glavna i odgovorna urednica časopisa Knjiženstvo od 2011. godine. Objavila je knjige Ginokritika: Rod i proučavanje književnosti koju su pisale žene (1993); Odabrana bibliografija radova iz feminističke teorije/ženskih studija 1974–1996 (1997); Gradovi, sobe, portreti (2006); GendeRingS: Gendered Readings in Serbian Women's Writing (CD) (2006); Kartograf modernog sveta (2007); Susreti u tami: uvod u čitanje Virdžinije Vulf (2011) i Pravo sunca: Drugačiji modernizmi (2015). Izdanja koja je uredila, samostalno ili u saradnji, u okviru projekta Knjiženstvo nalaze se na linku: http://www.knjizenstvo.rs/sr/izdanja.
Website: https://biljanadojcinovic.net
Gordana Đoković (1976) vanredna je profesorka na Katedri za bibliotekarstvo i informatiku Filološkog fakulteta Univerziteta u Beogradu. Predaje na seminarima za školske bibliotekare, akreditovanih od Zavoda za unapređenje obrazovanja Republike Srbije. Članica je redakcije časopisa Prevodilac (izdavač Udruženje naučnih i stručnih prevodilaca Srbije). Članica je Odbora Rukopisnog odeljenja i uredništva edicije Bibliografije Matice srpske. Članica je Komisije za polaganje stručnog ispita u Narodnoj biblioteci Srbije, ispitivač za predmet Osnove bibliotekarstva. Učestvuje na projektu Knjiženstvo, teorija i istorija ženske književnosti na srpskom jeziku do 1915. godine.
Zorana Đukić (Beograd, 1992) osnovne i master studije završila je na Filološkom fakultetu Univerziteta u Beogradu, na Katedri za romanistiku, Rumunski jezik, književnost i kultura, nakon čega je na istom fakultetu upisala doktorske studije. Bavi se proučavanjem srpsko-rumunskih kulturnih odnosa i pitanjem rumunske nacionalne manjine u Srbiji, s posebnim osvrtom na položaj i prava žena. Autorka je nekoliko objavljenih radova iz oblasti književnosti i kulture. Kao stipendistkinja Ministarstva prosvete, nauke i tehnološkog razvoja, od 2019. godine angažovana je na Filološkom fakultetu, na projektu Knjiženstvo – teorija i istorija ženske književnosti na srpskom jeziku do 1915. godine.
Ljana Janakopulu predaje modernu grčku književnost na Fakultetu za moderne i srednjevekovne jezike i lingvistiku Univerziteta u Kembridžu. Objavila je knjigu The Power of Pygmalion. Ancient Greek Sculpture in Modern Greek Poetry (Peter Lang, 2007) (Pigmalionova moć. Antička grčka skulptura u modernoj grčkoj poeziji), kao i antologiju Partenon u poeziji na grčkom jeziku (ELIA 2009). Takođe je bila kourednica izdanjaCulture and Society in Crete. From Kornaros to Kazantzakis (Cambridge Scholars, 2017) (Kultura i društvo Krita. Od Kornarosa do Kazancakisa), koje predstavlja izbor referata s međunarodne konferencije održane u Kembridžu. U brojnim radovima bavi se poezijom velikih grčkih pisaca kao što su Seferis, Kavafi, Ricos i Engonopulos, između ostalih. Trenutno istražuje upotrebu mita kod modernih grčkih pesnikinja. Predsednica je Društva za studije modernog grčkog jezika, književnosti, istorije i kulture.
Ingeborg Jandl pohađa postdoktorske studije južnoslovenskih književnosti i kultura na Odseku za slavistiku Univerziteta u Beču. Upravo piše svoju treću knjigu (za habilitaciju) o pripovestima posvećenim traumama i o fotografiji u savremenoj bosanskoj, hrvatskoj, crnogorskoj i srpskoj književnosti. Odbranila je doktorsku disertaciju o percepciji i emocijama u delu Gajta Gazdanova, ruskog pisca i emigranta, na Institutu za studije slavistike na Univerzitetu u Gracu, gde je radila kao istraživač u oblasti ruske literature i kulture. Za taj projekat dobila je doktorsku stipendiju Akademije nauka Austrije, a za samu disertaciju nagradu Slavističkog društva Austrije. Njena interdisciplinarna istraživanja usmerena su na južnoslovenske književnosti, rusku i komparativnu književnost, a uključuju psihologiju, prirodne nauke, intermedijalnost, naratologiju, teoriju stiha, kao i književnost, kulturu i etiku. Diplomirala je ruski i francuski jezik, psihologiju i filozofiju. Pored Graca, istraživačkim radom bavila se u Odesi, Moskvi i Sarajevu.
Željka Janković (Kragujevac, 1989), docentkinja za Francusku književnost na Katedri za romanistiku Filološkog fakulteta Univerziteta u Beogradu. Posle diplomiranja i odbrane master rada, na matičnom fakultetu je 2020. godine odbranila i doktorsku disertaciju Pristup delu gospođe De Lafajet iz ugla ženskih studija. Nosilac je više od 20 nagrada i priznanja iz oblasti jezika i književnosti koje su joj donele i stručna usavršavanja u inostranstvu (Francuska, Belgija, Češka, Kina, Rumunija). Autor je preko 30 radova i prevoda u domaćim i međunarodnim časopisima i zbornicima, kao i jedne dvojezične monografije. U fokusu njenih istraživanja nalaze se klasična i savremena francuska i frankofonska književnost, ženske studije, srpsko-francuske književne i kulturne veze. Od 2014. godine članica je projekta Knjiženstvo – teorija i istorija ženske književnosti na srpskom jeziku do 1915. godine.
Detaljni bibliografski podaci dostupni su na linku: http://www.fil.bg.ac.rs/wp-content/uploads/zaposleni/romanistika/francuski/Jankovic_Zeljka_2020.pdf
Verka G. Karić rođena je u Kragujevcu 1996. godine. Osnovne i master studije završila je na Filološko-umetničkom fakultetu u Kragujevcu, na Katedri za španski jezik i hispanske književnosti. Odbranila je master rad na temu Slika žene u romanima Moraš da se smeškaš i Rosario Makaze . Od 2020. godine pohađa doktorske akademske studije iz filologije, modul Književnost na Filološko-umetničkom fakultetu, Univerziteta u Kragujevcu. Na istom fakultetu, od marta 2021. zaposlena je kao istraživač-pripravnik. Pohađala je Internacionalnu letnju školu latinoameričkih studija Špañoléo 2020. i 2021. godine, gde je nastavila da se usavršava i nadograđuje svoje znanje kada je reč o latinoameričkoj feminističkoj književnosti. Oblasti interesovanja su joj feministička teorija, savremena hispanoamerička književnost s akcentom na kolumbijsku i argentinsku književnost.
Sanja Kobilj Ćuić (Banja Luka, 1984). Gimnaziju u Banjaluci završila je 2003. i iste godine započela studij na Odsjeku za italijanski i srpski jezik i književnost na Filozofskom fakultetu Univerziteta u Banjaluci. Diplomirala je u julu 2007. Iste godine upisuje istraživački doktorat u Sijeni, u Italiji. Tema doktorske disertacije jeOdnos majke i kćerke u djelima ženskih pisaca od druge polovine XX vijeka do danas. U februaru 2011. uspješno brani doktorsku disertaciju. Na Filološkom fakultetu radi od novembra 2007. na predmetima Italijanska književnost I, IV i V i Italijanski jezik (izborni predmet). U martu 2014. otvara Školu stranih jezika Babel koja nudi kurseve za odrasle i djecu. 2018. godine postaje docent na Filološkom fakultetu i drži kurseve iz Uvoda u italijansku književnost, Italijanska književnost XIV vijeka i Ženska književnost.
Biljana Milovanović Živak (1972) je diplomirala na Katedri za srpsku književnost i jezik sa opštom književnošću na Filološkom fakultetu u Beogradu, a na istom fakultetu je i odbranila master rad. Bila je dugogodišnja urednica književnog časopisa i edicije Braničevo. Urednica je edicije Zlatna struna na Međunarodnom pesničkom festivalu „Smederevska pesnička jesen“ koji je 2020. godine obeležio pola veka postojanja. Bavi se i priređivačkim radom. Objavila je zbirke pripovedaka Dva dana bez Marte (2008) i Losos plovi uzvodno (2013), dramu „Nepotrebni trač“ (2012), studiju ”The Meaning of Writing in the New Century, or Will Internet Kill the Book” (Smisao pisanja u novom veku ili da li će internet ubiti knjigu) u Transcultural Studies, BRILL: 40–60, Articles and Book reviews, LEIDEN, The Netherlands 2015), zbirke pesamaA gde sam ja, i zašto tu? (2017) iLirsko kopile i baba-tetke (2019),Grmljavina je dugo trajala (2020) i Grobno mesto za nenapisane pesme, dvojezično izdanje – izbor iz poezije na srpskom i ruskom jeziku (2020). Dobitnica je desetak domaćih i međunarodnih nagrada i priznanja za književni i urednički rad, kao i za rad u prosveti i kulturi. Prevođena na engleski, francuski, nemački, grčki, makedonski, bugarski, ruski, ukrajinski, rumunski, poljski, vlaški i slovenački jezik.
Merima Omeragić (Sarajevo, 1988) naučna je istraživačica na Univerzitetu u Sarajevu pri Centru za interdisciplinarne studije i doktorantkinja na Filološkom fakultetu u Beogradu. Autorka je niza naučnih i stručnih radova objavljenih u časopisima, zbornicima i publikacijama u postjugoslovenskom prostoru. Fokus njenih istraživanja je na ženskoj književnosti, filmu i istoriji ženske umetnosti. Bavi se feminističkim, rodnim i queer studijama, transnacionalnim studijama, kao i teorijom intersekcionalnosti. Takođe se bavi i prevođenjem.
Mirjana Pavlović (1969) vanredna je profesorka kineskog jezika i književnosti na Filološkom fakultetu Univerziteta u Beogradu. Autorka je knjige Moderna kineska drama i Henrik Ibzen (Geopoetika, 2014) i koautorka s Gu Ćing univerzitetskog udžbenika Kineski jezik 3 (Filološki fakultet, 2006). Takođe se bavi i književnim prevođenjem. S kineskog jezika prevela je dela A Čenga, Su Tonga, Mo Jena, Džang Ailing, Cao Jua i drugih autora. Za prevod Su Tongovog romana Binu od Udruženja književnih prevodilaca Srbije dobila je prestižnu nagradu „Miloš Đurić“ za najbolji prevod proznog dela 2006. godine. Zajedno s profesorom Zoranom Skrobanovićem uredila je dve antologije moderne i savremene kineske priče: Antologija moderne kineske priče (Geopoetika, 2014) i U prvom licu: antologija savremene kineske priče (Geopoetika, 2015). Članica je Evropskog udruženja kineskih studija (EACS) i Udruženja književnih prevodilaca Srbije. Oblasti njenog istraživanja su moderna i savremena kineska književnost, teorija prevođenja, kineski film.
Natalia Panas (1994, Poznanj, Poljska) – završila je osnovne studije hrvatske filologije (2016) i master studije balkanistike (2018) u Institutu slovenske filologije na Univerzitetu „Adam Mickijevič“ u Poznanju. Doktorantkinja je u Radionici za rodne i transkulturološke balkanističke studije (ISF, UAM). Trenutno radi na doktorskoj temi Kultura pamćenja i srpski emancipacijski diskurs u autobiografiskim tekstovima ženskog autorstva (19–20. vek) pod mentorstvom prof. Magdalene Koh. Ovaj projekat finansira Nacionalni naučni centar u Poljskoj. Do sada je istraživala Uspomene Delfe Ivanić i Dnevnik Teodore Krajevske, a izlagala je i na konferencijama radove o ovim delima.
Milica Pupavac je diplomirala na Katedri za engleski jezik, književnost i kulturu Filološkog fakulteta u Beogradu 2013. godine i na istom fakultetu odbranila master tezu pod naslovom Pinčonove heroine: feministička kritika Objave broja 49 i Bleeding Edge Tomasa Pinčona . Doktorske studije je upisala 2018. godine na Filološkom fakultetu u Beogradu na modulu Književnost. Bavi se studijama književnosti, roda i kulture.
Pradipta Sengupta je vanredni profesor engleskog jezika i književnosti na Ženskom koledžu u Burdvanu, u Zapadnom Bengalu, Indija. Njegova doktorska disertacija, odbranjena na Univerzitetu u Burdvanu, posvećena je hotornovskim romanima Džona Apdajka. Kao postodoktorski istraživač Centra za međunarodni program na Univerzitetu Osmanija u Hiderabadu napisao je rad “Recasting Contemporary America: A Study of John Updike’s ‘Rabbit Tetralogy’” (Preoblikovanje savremene Amerike: Studija o tetralogiji o Zeki Džona Apdajka). Njegovi tekstovi o Kitsu, Hotornu, Tagoru, Dikensu, Robertu Frostu, Piteru Keriju, Džozefu Keleru, Jejtsu, Emersonu i Apdajku objavljivani su ne samo u Indiji već i u inostranstvu, između ostalog u časopisima The Belgrade BELLS sa Univerziteta u Beogradu i The John Updike Review sa Univerziteta u Sinsinatiju, kao i u zborniku njujorškog izdavača Lexington Book.
Biljana Skopljak je rođena 1993. godine u Beogradu. Osnovne i master studije je završila na Filološkom fakultetu u Beogradu, gde je trenutno upisana na doktorske studije. Tokom osnovnog i master obrazovanja je bila stipendistkinja Ministarstva prosvete, nauke i tehnološkog razvoja i Ministarstva omladine i sporta. Na doktorskim studijama je stipendistkinja Ministarstva prosvete, nauke i tehnološkog razvoja i uključena je u rad projekta Knjiženstvo: teorija i istorija ženske književnosti na srpskom jeziku do 1915. godine.
Svetlana Stefanović je diplomirala istoriju na Filozofskom fakultetu Univerziteta u Beogradu, gde je odbranila i magistarski rad Žensko pitanje u beogradskoj štampi i periodici 1918–1941. Doktorski rad na temu Nacija i rod – Žene u Srbiji od sredine 19. veka do Drugog svetskog rata ( http://nbn-resolving.de/urn:nbn:de:bsz:15-qucosa-203559) odbranila je na Univerzitetu u Lajpcigu. Autorka više radova objavljenih u naučnim časopisima i zbornicima. Fokus istraživanja: istorija žena i roda u Srbiji i Jugoslaviji (u 19. i prvoj polovini 20. veka). Radi u Arhivu Jugoslavije.
Ana Stolić rođena je 1962. godine u Beogradu. Diplomirala je i magistrirala na Odeljenju za istoriju Filozofskog fakulteta u Beogradu. Doktorirala je na Fakultetu političkih nauka u Beogradu. Bavi se društvenom istorijom u 19. i početkom 20. veka a posebno rodnom i istorijom feminizma. Autorka je, između ostalog, monografija Kraljica Draga Obrenović (treće izdanje 2019), Sestre Srpkinje – pojava pokreta za emancipaciju žena i ranog feminizma u Kraljevini Srbiji (2015). Autorka je i urednica Portala za žensku i rodnu istoriju ( https://zristorija.iib.ac.rs/) i članica Saveta Centra za ženske studije.
Oana Fotake Dubalaru (1973) je profesorka književne teorije na Univerzitetu u Bukureštu. Predaje i piše o temama iz sledećih oblasti: moderna književna teorija, komparativna književnost, istorija književnih ideja i studije egzila. Učestvovala je u istraživačkim projektima u Rumuniji i inostranstvu, a gostovala je kao predavačica u Italiji, Južnoj Koreji i Rumuniji. Članica je naučnog odbora časopisa Romania Orientale iz Italije, Dacoromania litteraria koji objavljuje Rumunska akademija iz Kluža, i Annals of the University of Bucharest – Philology series. Među njenim novijim publikacijama na rumunskom su zbornik Mapa i legenda: 22 eseja o Mirči Katrateskuu (iz 2020. u kom je kourednica) i Povratna putovanja: književnoteorijske rute u postmodernizmu (iz 2016. u kom je kourednica). U časopisu Journal of World Literature, 3:1, 2017, objavila je članak „Did Romania Move South? Representations of Geocultural Identity“ (Da li se Rumunija preselila na jug? Predstave geokulturološkog identiteta).